Öncelikle itiraf edeyim: Vuvuzela sesini ben de hiç beğenmiyorum. Onun yerinde maçta tamtamlar, davullar ve Afrika kabile dansları felan olsa benim için çok daha makbul bir Dünya Kupası olacak.
Peki vuvuzela yasaklansın mı? Öncelikle şunu soralım: Biz kimiz de neyi yasaklıyoruz? Her şeyden önce biiir: Bu Dünya Kupası’nda yokuz. Yani başka bir bakış açısından bakar isek vuvuzela tartışması içinde yasaklansın/yasaklanmasın diye kendi kendimize gelin güvey olmaya ne kadar hakkımız var? O sahadaki de bizim milli takım değil, tribündeki de kendi vatandaşımız değil. Sırf bizim TV keyfimiz için bir ulusun yıllara malolmuş kültürünü dünya kupasından içeri almamak mı çözüm?
Artı, şimdi vuvuzela sesini kısmanın bin tane yolu çıkmış. Dijital ses filtreleme tekniklerine kadar... Al, kullan, maçını vuvuzelasız al. Afrikalılar yine vuvuzelalarını öttürsünler. Kimseye zararı yok. Niye hala “İlle de yasaklansın”’ın üzerinde kafa yoruyoruz? Ben cevabını vereyim: “Yassah” bizim hayat tarzımız da ondan. İnternet’imiz bile yasaklı! Bugün Google’ait 44 IP adresine daha yasak geldi. İçlerinde AdWords ve Google Translate de var. Modern medeniyetin olmazsa olmaz iki aracı Türkiye’de yasak! Ama kimsenin ruhu duymuyor. Biz hala vuvuzelayı konuşuyoruz.
Çok sevdiğim bir laf vardır: “Birinin özgürlüğünün bittiği yerde başkasının özgürlüğü başlar” diye. İster vuvuzela, ister YouTube... Kimin özgürlüğünün kime battığını iyi analiz etmek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder