Babam bu yazıyı okusa çok sinirlenirdi ama kinaye her zaman ilgi çekici olmuştur.
Hayal edin ey futbol oyununa gönül verenler…
Babanız Fenerbahçe gibi güzide bir futbol takımımızın iki kelimeyi bir araya getirebilen sadece bir araya getirmek ile kalmayıp “evet keşke Fenerbahçe gibi bir takım Alex’e bağlı olmasa” gibi içten ve dürüst cevap verebilen kaptanı. Bu kaptan ki, Barcelona maçında kendinden yaşça bir hayli küçük Saviola’ya topu kalecisine geri pas verirken kendi yavaşlığından dolayı kaybedip şampiyonlar liginin en komik gollerinden birinde başrol oynadı. Bu kaptan ki, takımın daha önceki kaptanının yediği meydan dayağına şahit olup bu göreve talip oldu. Bu kaptan ki, kendi oynadığı asıl mevki spor uleması tarafından bile unutuldu. Bu kaptan ki, sağ ayağının dışı ile ortayı sol ayağının zayıflığından dolayı baya geç yaşlarda icat etti. Bu kaptan ki, toplumun çoğunluğunun bulunduğu bir dini sınıfın karşısındaki sınıftan geliyor. Bu kaptan ki, takımın kendinden milyon dolarlar fazla alan süper yıldızı ile her maç öncesi ısınıyor ve genellikle boş mukaveleye imza atmışlar kontenjanından. Bu kaptan ki, kaydırıldığı her mevkide milli takıma seçilme başarısı gösterebilmiş. Bu kaptan ki, seçilmekle kalmamış kaptanlığını bile yapmış ulusal takımın. Bu kaptan premier ligde bir takımın kaptanı olsaydı ayakta alkışlardık, ama o kaptanın ismi Ümit Özat olunca işler değişiyor.
Böyle bir azim Sergen’de %10 oranında olsaydı, Sergen mor-beyaz bir forma içinde salınırdı yeşil sahalarda. Samsunsporlu Celil yerden orta yapamadığı için topu kaldırma hareketini icat etti ama Ümit hem yerden hem de ters ayakla orta yapıyor. Bu da yetmiyor sağ ayağının dışını kullanıyor. Bu kendini geliştirme örnek gösterilmeli ama biz bunu Ümit’in şaşılığına bağlıyoruz. Evet Ümit şaşı, evet Ümit’in şivesi bozuk, evet Ümit şükrü Saraçoğlu’nda çok hezimet gördü ve görmeye de namzet. Ama Ümit bunların hepsine ve daha fazlasına gönüllü olmuştu ve sessiz ve derinden bu işlerin nasıl yapılacağını efkar-ı umumiye’ye gösteriyor. Ey halkım al bu kaptanına sahip çık. Bu kaptan hakeme takım içinden itirazı kesiyor. Ama bunu Bülentler gibi bırakın ben ederim anlayışı ile değil “bırakın yapmayalım” mantığı içinde yapıyor. Bu kaptan gayet dürüst beyanatlar veriyor. Başkanın hoşuna gitmeyeceği umurunda olmaksızın ve o başkanın dövdürdüğü halefi ile aynı antrenman sahasında koştururken veriyor bu beyanatları. Ama biz bu kaptanı hem adı Ümit hem de şaşı diye taktirden çok uzaktayız.
Ben de Ümit’in yaptığı her kötü ortadan sonra çıldırıyorum ben de “Sparta Prag’ı, Sparta’da yenecek güce sahibiz” beyanatına kahkahalarla güldüm. Ama şu bir gerçek ki üstündeki forma sarı lacivert değil kıpkırmızı bir Manchester forması olsaydı düşünürdük takdir etmek için ama yazık ki kaptanın forması sarı lacivert.
Bazı oyuncular böyle özellikleri ile ön plana çıkar ama Ümit hala medyanın örnek gösterdiği bir futbolcu değil. Belki onunda antrenörken bir tekme atması bekleniyor, “aaa Ümit’te ne efendi adamdı keşke yapmasaydı” dememiz için.
Ümit Özat’ın oğlu babanla gurur duy ama her evlattan biraz daha fazla çünkü o tarihe geçmeyi hak ediyor. Bir kaptanın nasıl olması gerektiği konusunda ince ince dersler vererek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder