Bizde milli takım taraftarlığının bir dönemi vardır. Eğer finaller dönemindeysek ve futbol ilgisinin başka bir yere kaymayacağı bir dönemde milli takım taraftarlığı vardır. Ancak liglerin arasına serpiştirilen eleme maçları pek de ilgimizi çekmiyor, konsantrasyonu sağlayamıyoruz. En nihayetinde vizeleri sallamayıp, finalleri beklemek gibi bir mentaliteye sahip bir toplumuz.
***
Türk Telekom Arena, işyerime yürüyerek 10 dakika mesafede. Fırsat bu fırsat, Almanya maçına gittim. Bonjovi konserinde de gitmiştim ancak futbol için yapılan bir complexi esas işlevinde görmek çok farklı. Şunu çok rahat söyleyebilirim - diğer şehirlerdeki stadyumları görmediğim için - İstanbul'daki açık ara en iyi stadyum. Bir kere akustiği çok iyi. O beğenilmeyen seyirci skor 2-1 olunca acayip bir gürültü çıkardı. Bir Galatasaray - Fenerbahçe maçından durumu düşünemiyorum bile.
Amma velakin, Adnan Polat'ın bir an önce yol yordam yokken yapılan stadyum açılışında başbakan ıslıklanınca, o stadın dışına devlet daha sonra bir çivi bile çakmamış. Staddan çıkış tam bir işkence. 50 bin kişi 10 tane metro kapısından çıkmaya zorlanıyor. Bunun tek alternatifi tellerden tırmanıp kendiniz şantiyeye atmak oradan da TEM'e çıkmak -ki çokca yapılan bir durum -
***
Doğru düzgün top oynamadan ikinci olup Hırvatistan ile eşleştik. Modric, Kranjcar, Klasnic, Petric derken elbet favori değiliz. Tabiki Euro 2008'e bağlayacağız. Tabi ki Bilic çıkıp "4 senedir bu maçı bekliyoruz" diyecek. Ama...yapmıştık be!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder