Gece önce Rock'n Coke'taydım. Şarkıların ismini hatırlamama rağmen tüm şarkıları ezbere söylediğim Limp Bizkit'i 10 yıl aradan sonra dinlemek, tamamen beni çocukluğuma döndürdü. Neyse ki set list'i eski, popüler ve dinlemek istediğimiz şarkılardan yapmışlardı. Wes Borland yine makyajlıydı, Fred Durst kafasında kırmızı beyzbol şapkası, altında basketbol şortuyla 10 sene önce bıraktığımız yerdeydi. Eğlendirdi mi, deli gibi zıplayıp eğlendim. Bu saatten sonra bu adamlardan kaliteli yeni birşey çıkar mı? çok zor!
Gece eve döndüğümde Arjantin - Uruguay maçının ikinci yarısına yetiştim. Arjantin'in ilk Bolivya maçını yarım yamalak izlemiştim. Onu saymazsak dün adam akıllı ilk defa Arjantin'i, Dünya Kupası'ndan sonra ilk defa izledim. Herkes kadrodaydı. Maradona da değişmişti ama 10 kişilik Uruguay karşısında koca ikinci yarı hiçbir şey yapamadılar. Evlerinde oynadıkları için tüm ülke, ellerinde o kadro bulunduğu için de tüm dünya onlardan bir şeyler bekliyor ve acayip bir baskı var.
10 kişi kalan rakibi karşısında halen daha orta sahayı Gago ve Mascherano ile tutuyorsan ortada bir sıkıntı vardır. Nitekim Mascherano ucuz bir ikinci sarı kartla atıldıktan sonra maçın penaltılara gideceği çok belliydi. Uruguay hata yapmadı, Arjantin'in Copa America hasreti 1993'ten beri devam ediyor. Muhtemelen gene teknik direktör değişikliği kapıda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder